Łucja to dziewczynka, która urodziła się 26. tygodniu ciąży, ważyła wówczas zaledwie 700g. Od pierwszych dni swojego życia walczyła o każdy oddech, pierwsze dwa miesiące spędziła w inkubatorze podłączona do aparatury wspierającej jej układ oddechowy. Lekarza w rokowaniach przygotowywali mnie na najgorsze, a później na wszelkie powikłania jakie mogą się pojawić, jak np. ślepota, czy całkowity paraliż mojego dziecka. Jednak Łucja się nie nigdy nie poddała i walczyła, by żyć i móc czerpać radość z życia.

Od maleńkiego, z uwagi na wcześniactwo zadbałam o to, by Łucja uczęszczała, na różne terapie i wizyty kontrolne u lekarzy, jednak rozwijała się wolniej od innych dzieci. Po wielu miesiącach badań, testów i biurokracji, w wieku 5 lat, zdiagnozowali u mojej córeczki autyzm oraz niepełnosprawność ruchową i wzrokową. To pozwoliło na skonkretyzowanie, dlaczego niektóre zachowania się pojawiają oraz na dobór konkretnych terapii. Czytałam dużo książek i dbam o to, by pracować z Łucją również w domu. 
W tym momencie Lusia jest w drugiej klasie podstawówki, jej opóźnienie intelektualne jest szacowane na około dwa lata, w szkole dużą trudność sprawia jej matematyka, skupienie się, nadal ma również dużo problemów ruchowych np. z pisaniem. Staram się, aby Łucja miała wszystko zapewnione, jednak liczne terapie, ortodonta (który jest niezbędny, aby zmniejszyć ciśnienie śródczaszkowe poprzez prace nad szczęką), okulista (ponieważ Łucja urodziła się z jaskrą oraz wadą wzroku, która wymaga stałych kontroli oraz zmian okularów), zajęcia pozwalające dogonić jej rówieśników z klasy wymagają dużych nakładów finansowych, których nie jestem w stanie sprostać. 

Dlatego zwracam się do was, ludzi o cudownych sercach, o pomoc w dalszym rozwoju Lusi, tak aby mogła w przyszłości żyć i cieszyć się życiem, tak jak inne dzieci. Żeby nie czuła się inna, gorsza, by była zdolna do samodzielnego funkcjonowania.

Jestem wdzięczna i dziękuję za każdą drobną pomoc. 
Mama Łucjanki